पोस्ट्स

नोव्हेंबर, २०२२ पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

रारंगढांग

इमेज
 रारंगढांग                                                                          - प्रभाकर पेंढारकर          पांढराशुभ्र हिमालय ताठ मानेने अनेक वर्ष उभा आहे. काश्मिरी भागात उंच खडे कडे आणि त्यांच्या एका बाजूला खोल दरीत फेसाळणारी सतलज इथल्या गोर्‍यागोमट्या माणसांचं आयुष्य खरंतर अगदीच सामान्य ; पण स्वैर अशा निसर्गामुळे असामान्य बनतं, अशा ठिकाणी रस्ते बांधायचे म्हणजे मोठ जोखमीचं काम आणि म्हणूनच तिथे सैन्याची शिस्त महत्त्वाची! छोट्यात छोटी गोष्टसुद्धा नियमात बसूनच व्हावी हा यांचा बाणा. त्यातच तिथे ले. विश्वनाथ मेहेंदळे येतो आणि कथा सुरू होते.      अतिशय स्थिर, शांत, नव्या व उमद्या विचारांचा विश्वनाथ स्वतंत्रपणे काम करावे म्हणून पदोपदी आर्मीच्या शिस्तीला आव्हान देतो. त्याची नेमणूक रारंगढांगातून जाणाऱ्या रस्त्यावर होते. या बांधकामामध्ये असलेला धोका वरिष्ठयांच्या नजरेसमोर आणतो. मात्र त्याकडे दुर्लक्ष होतं. आणि मग जे व्हायचं तेच होते - अपघात ! आणि त्या अपघातामुळे सात जीव निष्प्राण होतात. तेव्हा त्यांच्या नावाचे सात आणि जास्तीचा खांब विश्वनाथ परस्पर बांधून टाकतो. हे बेकायदेशीर असूनही अने

बकुळा

इमेज
बकुळा    बकुळा....पुस्तक हातात पडलं आणि मुखपृष्टावरचं वाक्य वाचलं, 'श्रीमती आणि श्रीकांतच्या प्रेमाची साक्ष - बकुळा ' आता हे वाक्य वाचल्यानंतर कोणत्याही सामान्य व्यक्तीप्रमाने मला कादंबरी एक प्रेमकथा आहे असचं वाटलं जी ती आहेसुद्धा ; पण ह्या कादंबरीला फक्त प्रेमकथा मी मुळीच म्हणणार नाही कारण ही मानवी वृत्तीचं एक वास्तवदर्शी दर्शन आहे.       कादंबरीमध्ये अर्थातच श्रीमती आणि श्रीकांत हे दोन मुख्य पात्र आहेत. ज्यांच्यातील प्रेम, स्नेह आपल्याला त्यांच्या बालपणीपासून वाचावयास मिळाल्याने आपण या दोघांशीही बर्‍याच प्रमाणात स्वतःला जोडून घेतो. काही किस्से तर एवढे जवळचे वाटतील की श्रीकांत-श्रीमती विसरुन तुम्हाला शाळेतला एखादा किस्सा नाही आठवला तर नवल ! सोबतच कादंबरीमध्ये रेखाटलेली इतर पात्रसुद्धा आपल्याला आपल्यातीलच वाटतात, यामागील कारण आहे पात्रांचा अगदी सुयोग्यपणे रेखाटलेला स्वभाव !       दोघांच्या बालपणातील प्रेमाचे किस्से आणि त्यांच्यातील किंवा मुला मुलींच्या गटातील कळत -नकळत चालु असलेली स्पर्धा पाहून तितकचं भारी वाटतं जितकं जुन्या मित्रांसोबत बसून जुन्या आठवणी ताज्या करताना वाटतं.